‘Blue Babe’ lakaplı bir bozkır bizonu, 50 bin yıl evvel yaşadığı buz bölümünden bu yana pek çok enteresan olaya tanıklık etti.
Aslanlar tarafından hücuma uğrayarak ölen bizon, buz bölümü Alaska’sının şiddetli kar fırtınaları yüzünden donarak bir mumyaya dönüştü.
Aradan geçen binlerce yılın akabinde bir dorukta buza hapsolmuş bizon, 1979 yılında bir küme madenci tarafından bulundu ve paleontologların eline verildi. Blue Babe en sonunda kendisini 1984 yılında, buzu çözüldüğü vakit saldığı ‘biftek aromasına’ dayanamayan paleontolog Dale Guthrie ve grubunun sofrasında buldu.
50 BİN YILLIK BİZON GÜVECİ
Dale Guthrie’nin konutunda Blue Babe’i incelemekte olan paleontolog takım, bizonun aslanlar tarafından taarruza uğrayınca derin yaralar aldığını ve ensesindeki etin, bu yaralar aracılığıyla çok süratli donduğunu farketti.
Hızla donduğu için çürümeyen bizonun kemik iliği, yağı ve eti çok uygun halde korunmuştu ve ense bölgesi, kurutulmuş eti andıran bir kıvama gelmişti.
Bunu farkeden grubun aklına, isimlerini paleontoloji tarihine yazdıracak bir fikir geldi ve bizonun ensesinde bulunan etin bir kısmını kullanarak kendilerine ’50 bin yıllık bizon güveci’ yaptılar.
“GÜÇLÜ BİR BUZ DÖNEMİ AROMASI VARDI”
Yaptıkları ziyafeti kaleme alan Guthrie yazısında, “Bu keşfi doruğa çıkarmak ve kutlamak için, Blue Babe’ten bir güveç yaptık ve afiyetle yedik. Mumyalanmış bizonun boynundan ufak bir parçayı bir tencereye doğranmış sebzelerle kaynattık” tabirlerini kullandı.
Güveç hakkında yazan Guthrie, “Her ne kadar düzgünce kaynatmış olsak da, et biraz sertti ve yahnide çok güçlü bir buz dönemi aroması vardı” dedi.
Neden güveç yapmayı tercih ettiler sorusuna karşılık veren Guthrie, “Boyundan kıyma yapmak kulağa hiç beğenilen gelmedi, ayrıyeten elimizde kullanabileceğimiz çokça zerzevat ve baharat vardı” dedi.
Guthrie kaleme aldığı olayı, “Bizonun buzu çözüldüğü vakit odaya, toprak kokusuyla karışmış ağır bir biftek aroması yayılmıştı. Yaklaşık bir düzine araştırmacı, 6 Nisan 1984’te 50 bin yıllık bizon güvecini tatmak için toplandı” sözleriyle anlattı.
Guthrie, bu riskli yemekten sonra bir rahatsızlıkla karşılatılar mı sorusuna, “Tadı çok lezzetliydi ve hiçbirimiz yemekten rastgele bir olumsuz tesir görmedik” sözleriyle karşılık verdi.