Candan Karlıtekin’i, AKP’nin iktidara geldiği 2003’ten 2009’a kadar Tu¨rk Hava Yolları Yo¨netim Heyeti ve I·cra Komitesi Bas¸kanı olarak tanıdı kamuoyu. Boğaziçi Üniversitesi mezunu Karlıtekin, 1990’larda iş hayatına bürokrasinin içinde başladı.
Şimdi ise AKP içinden gelen Ali Babacan ve Sadullah Ergin üzere isimlerle birlikte Demokrasi ve Atılım Partisi’nin (DEVA) kurucularından biri. Partinin yüklü olarak mutfağında çalışıyor ve 22 aksiyon planının hazırlanmasına katkı veriyor. AKP kurulurken devletle din işlerini ayıran muhafazakâr demokrat bir partinin hayal edildiğini söyleyen Karlıtekin, “Bu seçim otokrasi ile demokrasi ortasında olacak” diyor.
– Yeni kurulmuş bir partisiniz. Seçim yarışı adil geçiyor mu? Zorlanıyor musunuz?
Devletin bütün imkânlarını kendi lehine kullandığı üzere muhalefetin de aleyhine kullanan bir iktidar var. Sesimizi geniş kitlelere duyurmada zorlanıyoruz. Fakat biz bunu mazeret olarak almıyoruz. Biz de güç yokuştan çıkacağız. İki buçuk yıldır çalışıyoruz. İlçelerdeyiz. Merkez mutfağımız çalışıyor. Orada siyasetler üretiyoruz.
– İktidarın içinden çıkan bir partisiniz. DEVA Partisi’ne ilgi nasıl?
İktidarın içinden çıkan partisiniz dediniz ya. Evet dışarıdan bu bu türlü görünüyor. Zira partide birçok insan olmasına karşın vitrinde AK Parti’den tanıdığınız isimler var. Ali Babacan, Sadullah Ergin üzere. Lakin onlar partide o kadar az sayıdalar ki aslında DEVA, Ak Parti’den kopan bir parti değil. Tabanımız da aslında birebir değil. Özgürlükçü telaffuzumuz, Alevi sıkıntısı, Kürt sıkıntısında duruşumuz farklı.
– DEVA Partisi kendisini nasıl tanımlıyor o halde?
DEVA Partisi terzi bir parti. Vatandaşın sırtına nazaran birebir elbise diken bir parti. Çok liberalizm etrafa ziyan verdi. Neoliberal iktisat siyasetleri gelir dağılımı üzerinde olağandışı kutuplaştırıcı yani zengini daha güçlü yoksulu daha yoksul yapan bir sonuç yarattı. Yoksulun durumu değişmedi fakat zenginle uçurum oluştu.
– Yani kamunun rolü artmalı mı diyorsunuz?
Hayır devlet fabrika kursun da demiyoruz. Kurulan bu fabrikaya siyasetçinin atadığı bir bürokrat, bir teknisyen gelecek ya da bir yandaş gelecek, adam orayı kendine kullanacak. Biz özel dalın önünde takoz olmayalım, diyoruz. Doğal inhisar pozisyonlarında ise devlet bulunsun. Yani DEVA Partisi liberaldir, demokrattır, muhafazakârdır, demokrattır, toplumsal demokrattır.
BİRLİKTE AKALIM DİYORUZ
– ANAP üzere dört eğilim mi bir ortada yani?
Turgut Özal ANAP’ta dört eğilimi birleştirmek değil onları terketmelerini ve tek bir kalıba girmelerini istemişti. Biz diyoruz ki kimliğinizi kaybetmeyin, perspektifinizi kaybetmeyin birlikte yürüyelim. Zira bize zenginlik verecek o. Bir sorun olduğunda herkes kendi görüşünü ortaya koysun. Tahminen yüzde yüz anlaşamayız lakin bir uzlaşı çıksın. Yani biz DEVA Partisi olarak birlikte akalım diyoruz. 6’lı masada olmak da uzlaşma demek.
– DEVA altılı masanın içinde mutlu mu? Beklediğiniz ahenk sağlanabiliyor mu?
Başlangıçta zorlandık fakat o tartışmalardaki zenginlikleri bizi etkiledi. Herkes farklı taraftan bir şey söylüyor. Modelimiz iddialıydı, riskliydi lakin biz bunu adım adım oturttuk ve Türkiye’nin gereksinimi olan da bu. Yani bu uzlaşı zihniyeti. Evlilikte bile iki kişi var uzlaşması gereken. 84 milyonu kuşatan ülke idaresinde uzlaşı kesinlikle olacak. Altılı masanın hoşluğu de bu esasen.
– Dünyada pandemi sonrası ekonomik kriz derinleşiyor. Türkiye ise uygulanan farklı modellerle krizi daha da şiddetli yaşıyor. Sizce nerede yanılgı yapıldı?
Şimdi dünyanın genel sorunu bu lakin Türkiye’de dar ideolojik kalıp içerisinde, İslami olmayan bir islamcılık siyaseti ile kriz büyüdü. Halbuki AK Parti Batı’daki üzere muhafazakâr demokrat bir parti olarak kuruldu. Yani dinle devlet işlerini birbirinden ayıralım görüşünden yola çıkıldı.
PARTİYİ DÜKKÂNI YAPTI
– Daha sonra ne oldu?
Daha sonra maalesef eski rejim bu gidişatı frenlemeye çalıştı. Daha sonra demokrasi üzere telaffuzlar geride kaldı, Tayyip Erdoğan partiyi büsbütün kendi uhdesine aldı. AKP’yi kendi dükkânı yaptı yani. Özgürlüklere, kuvvetler ayrılığının ehemmiyetine, din ve devlet işlerinin birbirinden farklı bir biçimde yürütülmesi gerektiğine, Avrupa Birliği’nin standartlarıyla ülkenin yönetilmesi gerektiğine inanan küme, tek tek ayrılmaya başladı, Abdüllatif Şener’den başlayarak.
EKONOMİDE BİR MODEL YOK
– Bugün AKP’nin bir modeli var mı?
– Ne kadar sürer toparlanma?
– IMF’ye gereksinim olur mu?
IMF’ye gitmek için kimsenin size güvenmemesi lazım, Lakin bizim bu türlü bir sıkıntımız yok. Iktidar değiştiği vakit inanç aslında tabiatıyla geliyor. IMF’nin aklına gereksinimimiz yok. Bizde fazla var. Onlar istiyorsa onlara veririz.
SORUMLULUK BÜYÜK
6’lı masada işler yolunda mı? Partilerin iktisat takımları çok güçlü görünüyor. Bu bahiste bir rekabet var mı? Anketler ne gösteriyor?
Bu teşebbüs Cumhuriyet tarihinde bir birinci. Beşerler buna adil yaklaşmıyor. Mesela siz bile niçin yürümüyor diye düşünüyorsunuz. Seçime yanlışsız işler hızlanacak. Artık başkanlar ve parti idareleri ortasında hiçbir pürüz yok. Olursa başkanlar masasında çözülüyor. Takımların güçlü olması sevinilecek bir durum. Anketlerin bir kısmının manipülasyon olduğunu biliyoruz. Genel ayrım şu, Türkiye’de seçmenin üçte biri şu anda otokrasiye bilerek yahut bilmeyerek dayanak veriyor. Üçte ikisi de demokrasiye dayanak veriyor. O masada oturan herkesin sorumluluğu büyük. Ya otokrasi gelecek ya da demokrasi.
GENÇLER ÇARESİZ
Gençler mutsuz, Türkiye’de durmak istemiyor. Alana çıkıyorsunuz, nasıl reaksiyonlar var?
Gençler iş istiyorlar, evlenmek istiyorlar, hayatlarını kurmak istiyorlar. Bunlar şu anda çaresiz vaziyette. Bu memleketten bir şey olmaz diye düşünüyorlar. Yurtdışına kaçma peşindeler. Ben 1983 Boğaziçi mezunuyum. Biz mezun olduğumuz vakit önümüzde çok farklı alternatifler vardı. Yani şimdiki gençlerin o denli bir umudu yok. Sıkışmış durumdalar. Artık gençler eser olmuş. Toplumsal medyanın eseri. Gençleri insan yerine koymuyorlar, birey yerine koymuyorlar. Siyaset de piyasa da her şey onları esere dönüştürüyor. İleriye hakikat bir ışık pırıltı yok.