Türkiye’nin en değerli tarım üslerinden olan Ege Bölgesi’ndeki üreticiler icraya teslim oldu. Bölge genelindeki sekiz vilayette iflas bayrağını çeken 496 çiftçinin ekmek teknesi olan tarlası ya borçlu olduğu bankalardan, ya da alacaklısı olan bireylerden ve kurumlar tarafından ihaleyle satışa çıkarılmış durumda. Ülke genelinde yapılan ziraî üretimde değerli hisseye sahip olan ve yüzde 20’yi aşan hisse ile en çok katma bedeli yaratan Ege Bölgesi’nde üretici S.O.S. veriyor. Son bir yılda yaşanan ekonomik kriz ve üretimde yaşanan sakinlik nedeniyle borç batağına saplanan bölge çiftçisi, peşi sıra iflas ederken yaşanan bu durum yayınlanan icra ilanlarına da yansıdı. Devletten ve bankalardan aradığı takviyesi bulamayan üreticilerin tarlası, yeri, çiftliği, bağı, bahçesi ve üretim tesisleri ya icralık olmuş durumda ya da ipotekli vaziyette.
ÜRETİCİLER GÜÇ DURUMDA
Ege’nin esas tarım üssü İzmir ile birlikte, Aydın, Muğla, Manisa, Uşak, Denizli, Çanakkale ve Balıkesir’de küçük üreticilere ilişkin toplam 496 tarla, yapılacak çeşitli ihalelerde icra yoluyla satılacak. Geçmişte küçük üreticilerin grup biçtiği ve çeşit çeşit meyve zerzevat, zeytin, üzüm, tahıl üzere eserler yetiştirilen ve hayvancılık yapılan yüzlerce alan büyüklüğüne nazaran 50 bin liradan başlayarak 6 milyon liraya kadar ulaşan fiyatlarla satılacak. Ödeyemediği borçları ve kredileri yüzünden babadan, dededen miras kalan tarlasını kaybeden ve elindeki malını bankalar ile alacaklılarına teslim eden küçük üreticiler ise ya işsiz kalacak ya da kırsal bölgelerden kente göç ederek yeni bir ömür bahtı arayacak.
Üreticilerin yaşanan kriz nedeniyle adım adım yok olduğunu tabir eden Yüksek Ziraat Mühendisi Ferdan Çiftçi, “Üreticiye dayanaklar yetersiz kalıyor ve ne yazık ki verilmesi gereken yardımlar da vaktinde ödenmiyor. Bilhassa son iki yılda sorun giderek büyüdü. Çiftçinin borcu artık ödenemez durumda ve bu hacizler de peşi sıra gelmeye başladı. Tarım toprakları bu biçimde yok olmaya devam ediyor. Yaşanan bu durum uzun vadede çiftçinin tasfiyesine yol açacak ve şirketlerin rol aldığı endüstriyel tarımın önünü açacak. Üreticiler artık ucuz işgücü olarak evvelden kendi tarlası olan alanda çalışmaya başlayacak. Sermayesi olmayanın tarımdan kopuşu hızlanacak. Yoksulluk derinleşecek ve halkın besine erişimi gün geçtikçe imkânsızlaşacak. Bankalara geçen ya da icraya verilen bu yerleri alan şahıslar küçük üreticiler değil, sermayesi olan kimseler ya da şirketler. Bu gidişle aile çiftçiliği de tarih olacak” diye konuştu.