Yıllardır bir küme için sabah saatlerinden itibaren konser yerinin önünde kuyruk olan, yerlerde oturan, heyecan içinde bekleyen bir hayran topluluğu görmemiştik. Arctic Monkeys’in dün ve evvelki gün Güçlü PSM’de verdiği iki konser için genç hayranları saatler öncesinden kapı önünde sıraya girmişlerdi. Sıraya girme nedenleri bilet biter korkusu da değil… Arctic Monkeys konserleri açıklanalı bir yıl oldu, biletler de kısa müddette tükenmişti aslında. Gençler, üst seviye İngiliz kümesi, bilhassa de solistleri Alex Turner’ı daha yakından görebilmek için kapı önünde bekliyorlardı.
Üst seviye küme demişken gençlerin bu heyecanını anlamak çok mümkün. Zira Arctic Monkeys’i İstanbul’da en son 2013’te Rock’n Coke’ta izlemiştik. Yalnızca o şenlikte The Prodigy, Jamiroquai üzere isimler de vardı. Rock’n Coke’tan bir ay evvel Roger Waters, İTÜ Stadyumu’nu doldurmuştu, bu liste uzar masraf… Özetle, AKP iktidarının son yıllarda ekonomiyi getirdiği hal, Türk Lirası’nın kıymet kaybı, büyük isimlerin Türkiye’ye getirilmesinin, getirilse de bilet fiyatları gençlerin bu isimleri izlemesinin önünde mahzur oluşturuyor. Arctic Monkeys’i 21 yaşında izlediğimde “üç beş yıl içinde tekrar gelirler” niyeti vardı, lakin bu olay ben 30 yaşındayken gerçekleşebildi. Bu gençler tahminen de tekrar ne vakit izleyebileceklerinden bile emin değiller…
ÜÇ YIL SONRA BİRİNCİ KONSER
Konserin bir öbür kıymetli noktası, Arctic Monkeys’in üç yıl sonra verdiği birinci konser olması. Turnelerine Türkiye’den başladılar… Konsere ise “Do I Wanna Know”, “Brainstorm” ve “Snap Out of it” ile enerjik bir giriş yaptılar. Alex Turner tekrar danslarıyla, karizmasıyla, alımlı hal ve halleriyle ilgililerinin başını döndürmeyi başardı.
Konser performansıyla ilgili tek derdim, 9. müzik olan “Arabella”ya kadar süren gücün daha sonra müzik seçimleri nedeniyle git gide düşmesi. Daha karışık bir “setlist” olabilirdi. 18. müzik “505” sonrası sahneden inip tekrar geldiler ve hareketli müziklerinin akabinde “R U Mine” ile hoş bir kapanış yaptılar. Küme, 2013 tarihli albümleri “AM”den yedi, “Humbug” ve “Favourite Worst Nightmare” albümlerinden dört, öbür albümlerden de ikişer, toplamda 21 müzik söyledi. Kimi müziklerde havaya yükselen yüzlerce telefon, konser keyfine bir oldukça turp sıktı. Konserlerdeki bu telefonla kayıt işine karşı Placebo üzere sert reaksiyon göstermeli sanırım.