Murat Ülker, Yıldız Holding’in başındayken holding de kendisi de uzun müddet medyaya uzak durdu. Birinci defa karşımıza çıkmaya karar verdiğinde hepimizde bir merak. Onu, önyargılarımın bilakis, çok renkli, çok zeki ve bilgili bulmuş, sohbetinden keyif almıştım. Ortadan uzun yıllar geçti. Murat Beyefendi, holdingin başından ayrıldı. İdare heyetinde üye lakin daha çok, yazıyor, çiziyor, düşünüyor. Blogunda yazdığı yazılarını (kaynakçalı, hatta QR kodlu) derleyip toparlayıp Sabri Ülker Vakfı ismine kitap yapıyorlar, vakfa gelir sağlanıyor. Son yayımlanan kitabının tanıtım toplantısında tekrar bir ortaya gelince yıllar içinde daha da bilge olduğunu gözlemlemek beğenilen. Yeniden açık kelamlı, esprili. Bu sohbetin bu sayfada yer almasının nedeni, kitabın içinde “sanat”la ilgili uzunca bir kısmın olması.
SANATA DÜŞKÜN
Bilindiği üzere Murat Ülker, birebir vakitte âlâ bir koleksiyoner, sanat takipçisi. Sanatla ilgilenmesinin nedenini, hoşu sevmek ve yaşama kalite getirmesi olarak açıklıyor. “Sanat bir estetik duygusu veriyor, keşke herkeste olsa. Çağdaş sanatla ilgilenerek öteki bir dünya gördüm, entelektüel bir açılım oluyor çalışanlar için de.” diyor. Zira onları çalışanlarla paylaşıyor: “Sanat mutluluktur, paylaştıkça çoğalır”!
Ya kitaplar? Çocukken babası yalnızca Red Kit okumalarına müsaade verirmiş. Artık Red Kit NFT’si almak için çalışma yapıyorlar! Pandemi periyodunda kitap okumaya ve yazmaya çok vakit bulmuş. Lakin kitapları elinde tutmuyor. Okuyor ve paylaşıyor, konutunda kütüphanesi bile yok. Aslında yalnızca yollanan kitaplardan bile ismine koca bir kütüphane açabilir lakin yakında basılı ne kitap ne medya kalacağını, her bilginin dijitale geçeceğini düşünenlerden. Ne acı kâğıda veda edecek olmak.
ORTAYA KARIŞIK
Blogunda çeşitli hususlarda yazdıklarını toparlayıp kitap yapmışlar, hiçbir şeyine karışmadığını argüman ediyor, onun için durup durup “Ben kitap yazmadım; kitaplar benim değil” diyor. Ancak itiraf ediyor, birinci kitabın kapağı lacivert turuncu olunca “Trabzonspor forması gibi” demiş. İkinciyi sarı lacivert yapmışlar. İngilizce basılan üçüncüsü ise kırmızı beyaz. Siz anladınız anlamlarını!
İş hayatından bahsederken “Arkadaşım bir fabrika alalım dedi; aldık, sonra satalım dedi, sattık, kâr ettik.” demesi var ki. Çok mütevazı! Yurt dışında 70 ülkenin pasaportunu taşıyan 15 bin çalışanı olan, tezlerin bilakis de servetini de konutunu de yurtdışına taşımadığını söyleyen Murat Ülker’in iktisada ait söyledikleri de farklı fakat hususumuz dışı. Sanata ilgi duyan, para yatıran ve dayanak olan kimliği bizi ilgilendiriyor, bir de keyifli sohbeti. Ah unuttum, bir de çikolataları!!