Ekonomik krizle birlikte yurttaşlar toplumsallaşmaya bütçe ayıramıyor. Tablo o denli bir hal aldı ki İstanbul’da toplumsallaşmak için dışarı çıkan bir yurttaşın buna geniş bir bütçe ayırması gerekiyor. Ortalama bir kafede geçirilecek 3-4 saatlik müddette içecek, atıştırmalık yiyecek ve tatlı üzere eserler için yaklaşık 150 lira ödenmesi gerekiyor. Haftada üç gün emsal aktifliklerin yapılması ayda iki bin lirayı buluyor. Cumhuriyet, meskene kapanmak zorunda kalan yurttaşa bu tabloyu sordu.
“SOSYAL HAYAT KALMADI”
Çalıştığını ve aldığı maaşın toplumsallaşmasına yetmediğini anlatan 24 yaşındaki Berivan Kaya, “Sosyal hayatım kalmadı artık. Günde 200 lirayla
dışarı çıktığımda cebimde beş kuruş kalmadan meskene dönüyorum. Müsaadeli olduğum pazar günü konutta oturuyorum.
Şu sıralar kıyıya gidiyorum. Konutta kahve yapıp termosa koyuyorum. Gençler olarak tek istediğimiz hayatımızı
yaşamak. İstediklerimiz
lüks şeyler değil” dedi.
“KAYGILANIYORUM”
Üniversiteden yeni mezun olan 23 yaşındaki Göknur Kara ise “Maddi gereksinimlerimi ailem karşılıyor. Onların bana verebilecekleri imkanlar da bir yere kadar yetiyor. Dışarı çıktığın an paran azalmaya başlıyor. Yol masrafları da ortada. Bir yerden istediğin yere gitmek 20-30 lirayı buluyor. Dışarı çıkmak istememeye başladım artık. Çıktığımda moralim bozuluyor. Dışarı çıktığım arkadaşım kahve içse benim canım da kahve istiyor. En ucuz, çay olduğu için çay içmek zorunda kalıyorum. Gidilen yerde param yetmeyecek diye kaygılanıyorum. Mönüye bakarak ve cebimdeki parayı hesaplayarak sipariş veriyorum” diye konuştu.
“HUZURSUZ TOPLUM OLUŞUR”
Sosyolog Doç. Dr. Hatice Yaprak Civelek, “Toplumsal yapıyı oluşturan temel kurumlardan biri boş vakitleri kıymetlendirme kurumudur. Boş vakitleri değerlendirmede, insanların toplumsallaşması, etkileşime girmesi gerçekleşmediğinde öteki kurumlarla olan bağlantıları bozulur. Aile içi münasebet, sıhhat, siyasetle ilgili olan alakası etkilenir. Birey sosyalleşemezse yalnızlaşır. Yalnızlaştıkça hudutlu, agresif biri haline gelir ve ruhunu kaybeder. Bu türlü bir toplum ortaya çıkarsa ileriki vakitlerde huzursuz, kaygı dolu, dertli, telaşlı bir toplum oluşur. Toplumda, genç ve yaşlıların toplumsallaşması çok kıymetli. Yaşlılarda Alzheimer hastalığını tetikleyen en kıymetli şey yalnızlıktır. Beşerler yaşlandıkça toplumsal ömürlerini kaybetmemek için gayret etmesi gerek” dedi.