Dünkü girişten sonra, Atatürkçülük ile Toplumsal Demokrasi ortasındaki ilgilere bakacağım lakin Kemalizm ile Atatürkçülük tabirlerini birebir manada kullandığım için evvel bu tabirlere bakalım:
Kendilerine “Kemalist” diyenler, daha çok Atatürkçülük ismi altında Atatürk’e ihanet edenlere reaksiyon göstermek için bu terminolojiyi tercih etmişlerdir.
Ben Atatürkçülüğü saptıranların başında 1980 Askeri Darbesini yapanların geldiğini, “Atatürkçülük” ismi altında Kürt kimliğini reddetmeleri ve Anayasaya zarurî din dersi koymaları üzere yanlışlarından ötürü da Atatürkçülük ideolojisini berbata kullandıklarını ve yozlaştırdıklarını düşünüyorum.
Ama askerler ortasında Atatürkçülüğü saptıran yanlışların altına imza atanlar yalnızca Kenan Cihan ve arkadaşları değildi:
12 Mart’ta, “Türkiye’de toplumsal uyanış ekonomik gelişmeyi aşmıştır” diyerek 1961 Anayasası’na karşı 12 Mart Darbesini yapan Memduh Tağmaç ve arkadaşları da Atatürkçülük ideolojisini saptıran gruptadır.
Elbette, Atatürk’ün İstiklal Savaşı’nı Batılı Emperyalistlere karşı yaptığını görmek istemeyen ve siyasal amaç olarak Batı’da gelişmiş olan Demokratik bir Cumhuriyet modelini benimsemiş olmasından ötürü, onun ideolojisinin Antiemperyalist niteliğini reddeden siyasetçiler da hangi görüşten olurlarsa olsunlar, “Atatürkçülüğü” saptıranlar ortasındadır.
(Ben kendimi Cihan ve arkadaşlarının bu kelamda Atatürkçülüğünden ayırmak için o periyotta “Ben bunlar üzere Atatürkçü değilim, Atatürk’ü ve onun devrini inceleyen bir Atatürkoloğum” demiştim de öteki bir terminoloji arbedesine daha sebep olmuştum.)
***
Günümüzde Kemalizm ya da Atatürkçülük, Antiemperyalist, Eşitlikçi, Özgürlükçü, Çağdaş, Demokratik, Laik ve Toplumsal Hukuk Devleti’ni hedefleyen ve bu amaca varmak için çağdaş bilimin ve aklın sistemlerini kullanmayı savunan bir ideoloji, bir hareket, bir siyasettir.
Günümüzde bu ideoloji, hiç kuşkusuz yukardaki amaca varmak için, her türlü sömürüye karşı olmaya, yurtseverliğe, toplumsal adalete, fırsat eşitliğine, çevreciliğe, temel insan ve hayvan haklarına dayalı olmak zorundadır.
1920’ler 30’lar Türkiyesi’nde, yani yalnızca toprak ağaları, tarikatlar ve köylülerle bir avuç asker ve sivil aydından oluşan toplumda ise Atatürkçülük ya da Kemalizm, hem “Devrim Yasaları” denilen Atatürk Islahatları hem de bunları ideolojik bir çerçevede toplayan Altı Ok’tur.
Elbette Atatürkçülük, çağdaşlaşma yolunda evrimleştikçe, geliştikçe, hem önüne yeni amaçlar koyacak hem de kullandığı formüller çağının gereklerine nazaran yenilenecek, gelişecektir.
Nitekim nasıl bugünkü Türkiye ve Dünya, 1920’ler 30’lar Türkiyesi ve Dünyası değilse, her ikisi de hem gelişmiş hem de değişmişse, Kemalizm ya da Atatürkçülük de 1920’ler 30’lar devrindeki çağdaşlık gayesini ve usullerini de yukarda tanımladığım ana amaç doğrultusunda değiştirmiş ve geliştirmiştir.
***
Bütün devrimci ideolojiler ve hareketler üzere Atatürkçülük ya da Kemalizm de çok farklı kümeler tarafından benimsenmiş, farklı yorumlanmış ve karşıları tarafından da daima olarak taarruzlara uğramıştır.
Hiç kuşkusuz Atatürkçülüğün/Kemalizmin en şiddetli aksileri, emperyalistler, dinciler ve Türkiye Cumhuriyeti’nin bağımsız ve üniter yapısına karşı olanlardır.
Oysa Türkiye Cumhuriyeti’nin 2023 seçimleri öncesinde geldiği tarihî gelişme ve değişme kavşağında, BUGÜNKÜ ATATÜRKÇÜLÜĞE karşı olmak, bütün etnik/milliyetçi ve dinsel/mezhepçi kimlikleri de kucaklayan, Antiemperyalist, Eşitlikçi, Özgürlükçü, Çağdaş, Demokratik, Laik ve Toplumsal Hukuk Devleti’ni hedefleyen bir siyasete karşı olmak üzere bir garipliği belirler.
***
Şimdi sıra Toplumsal Demokrasi’ye bakmaya geldi.