Jonathan Amos | BBC Bilim Muhabiri
NASA/ESA/CSA/STSCI Sütunlar soğuk ve ağır hidrojen ve toz bulutlarından oluşuyor Bu klasik bir kare. Kozmostaki en hoş görünümlerden biri. Ve artık onu bir de üstün teleskop James Webb’in lensinden görüyoruz.
Yaratılış Sütunları denen bu soğuk ve ağır hidrojen ve toz bulutu dünyadan 6 bin 500 ışık yılı uzaklıkta.
Her büyük teleskop bu sütunları en az birer defa fotoğrafladı.
Bugüne kadar en ünlüsü de Hubble’ın 1995 ve 2014 yıllarında çektiği fotoğraflardı.
James Webb ise bize yeni ve tekrar büyüleyici bir perspektif sunuyor.
Sütunlar Kartal Nebulası’nda yer alıyor. Burası, yıldızların oluşmaya devam ettiği etkin bir bölge.
Webb, kızılötesi sensörleri sayesinde sütunlardaki toz bulutlarının bulanıklaştıran tesirini bertaraf ederek bölgede oluşan yeni yıldızları daha âlâ inceleyebiliyor.
Avrupa Uzay Ajansı Kıdemli Bilim Danışmanı Prof. Mark McCaughrean “Kartal Nebulası’nı 1990 ortasından beri inceliyorum, Hubble’ın gösterdiği o ışık yılları uzunluğundaki sütunların içindeki genç yıldızları görmeye çalışıyorum” diyor ve ekliyor:
“James Webb’ten gelecek fotoğrafların büyüleyici olacağını biliyordum. O denli de oldu.”
FFF Hubble’ın fotoğrafı (solda) ve James Webb’in fotoğrafı (sağda). Yeni teleskobun kızılötesi detektörleri toz bulutlarının iç yüzünü görmemizi sağlıyor
STSCI Hubble’ın fotoğrafı (solda) ve James Webb’in fotoğrafı (sağda). Yeni teleskobun kızılötesi detektörleri toz bulutlarının iç yüzünü görmemizi sağlıyor Kartal Nebulası’ndaki bu sütunlar, etraftaki dev yıldızların ağır morötesi ışıklarıyla biçim alıyor ve aydınlanıyor.
Fakat bu radyasyon birebir vakitte sütunları dağıtıcı bir tesire sahip.
Hatta şu an sihirli bir biçimde o noktada belirseniz, muhtemelen ortada artık sütun kalmadığını görürdünüz.
Sütunlardan yansıyan ışığın buraya ulaşması 6 bin 500 yıl sürdüğü için Dünya’dan baktığımızda hâlâ sütunların 6 bin 500 yıl evvelki halini görebiliyoruz.